Δεν είναι οι θεολογίες ούτε οι ιδεολογίες, αλλά ο αγώνας για την ανθρωπότητα που μας ενώνει, και η παραδοχή κάποιων βασικών θέσεων, που ευελπιστούμε ότι θα θεωρηθούν αυτονόητες. Τις παραθέτουμε εδώ όσο πιο απλά μπορούμε:
Η Ύπαρξη, το Απόλυτο, το Όλο, ο Θεός, ή όπως αλλιώς θέλουμε να το πούμε, είναι Μία.
Είναι αγάπη, που εμπεριέχει τον Κόσμο και τα όντα και ενυπάρχει στον Κόσμο και στα όντα.
Εκείνος που επιθυμεί να σχετισθεί μαζί της, καλείται να μπει σε μια μακριά και επίμοχθη πορεία γνώσης και αλλαγής του εαυτού του, με σκοπό να μπορεί να υπηρετεί όλο και πιο αποτελεσματικά την ανθρωπότητα.
Όλοι κι όλες είμαστε τμήματα του Ενός Ανθρώπου που απέρρευσε από τον Θεό.
Κάθε τι αληθινά πνευματικό, μόνο δωρεάν μπορεί να προσφέρεται.
Καμιά σοβαρή πνευματική ομάδα δεν μπορεί να παραμείνει τέτοια, όταν καταλήγει ν’ αποτελεί έναν μικρόκοσμο που τα μέλη του πιστεύουν ότι είναι οι εκλεκτοί και υπεράνω της υπόλοιπης ανθρωπότητας.
Στην πνευματική πορεία τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με την εσωτερική αλλαγή του ανθρώπου. Δεν δίνονται υποσχέσεις για επαγγελματική επιτυχία, υγεία, αφθονία, ευτυχία κλπ. Αντίθετα, υπάρχει μόχθος και θυσία για την ανθρωπότητα.
~*~
Έτσι, χωρίς τίτλους, μαζί με το πλήθος των αδελφών που πορεύονται και μοχθούν πνευματικά σε όλο τον κόσμο ως απλοί υπηρέτες της ανθρωπότητας, βαδίζουμε κι εμείς στην αρχή της νέας αυτής κοσμικής περιόδου ως ταπεινοί οδοιπόροι.
Προσπαθώντας –όχι πάντα με επιτυχία…–, να είμαστε μαθητές της Μίας Ύπαρξης και να εκφράζουμε τον πύρινο θεϊκό εαυτό του ανθρώπου, πιστεύοντας ότι οι πνευματικοί αγώνες πρέπει να αποσκοπούν στην πραγμάτωση της πανανθρώπινης αδελφοσύνης. Σε αυτή τη μαθητεία θεωρούμε ότι καλείται ολόκληρη η ανθρωπότητα.
Συναντιόμαστε συνεπώς εσωτερικά όλοι όσοι επιθυμούμε να υπηρετήσουμε αυτό τον σκοπό, ως αδελφοί και αδελφές, στον κοινό τόπο του Ενός Ανθρώπου.